Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011
Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και λαμογιές!
Ο κύριος Κλέων Παπαδόπουλος είναι Πρόεδρος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Οι ζημιές εξαμήνου για το ΤΤ ανέρχονται στο ιλιγγιώδες ποσό των 498,4 εκατ. ευρώ. Kαι δεν είναι κάτι το ξεχωριστό, αφού οι περισσότερες τράπεζες έχουν φέτος ζημίες.
Τι κάνουν λοιπόν οι Τράπεζες; Μαζεύονται.
Κλείνουν δηλαδή καταστήματα και μεταφέρουν το προσωπικό σε άλλα ώστε να επιτύχουν οικονομίες κλίμακος.
Μία τράπεζα όμως, ανοίγει καινούριο υποκατάστημα!
Ποιά; Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο του κ.Κλέωνα Παπαδόπουλου.
Ποιός είναι ο κ.Παπαδόπουλος; Στενός φίλος του Ανδρέα Ανδρέα Παπανδρέου ("Αντρίκου"), του αδερφού του Πρωυθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου δηλαδή, που έγινε γνωστός από κάτι CDS, I4CENSE, χορηγίες κλπ, αλλά αυτά μπορείτε να τα διαβάσετε παντού στο διαδίκτυο και κυρίως στο olympia.gr.
Πού στήνεται το νέο κατάστημα του Τ.Τ. του οποίου η μετοχή διαπραγματεύεται 12 φορές κάτω από την εισαγωγή της; Στη Θεσσαλονίκη και για την ακρίβεια στην οδό Βασιλίσσης 129Α, δίπλα από την εκκλησία της Ανάληψης, στον παράδρομο που βλέπετε όσοι κατεβαίνετε στο κέντρο από τα Ανατολικά.
Και πού είναι το παράξενο; Ότι στα 200 μέτρα από το σημείο, στην οδό Βασιλίσσης Όλγας 84 και Σκιάθου, υπάρχει κι άλλο κατάστημα ΤΤ ! Δείτε τον χάρτη:
Αλλά και 300 μέτρα παρακάτω, υπάρχει κι άλλο κατάστημα ! Στην οδό Βασ.Όλγας 84 ! Δείτε τα καταστήματα από το site του ΤΤ:
Τι ήταν όμως το συγκεκριμένο ακίνητο, πριν ανοίξει εκεί νέο κατάστημα Τ.Τ.;
Στο ισόγειο κατάστημα της οδού Βασιλίσσης Όλγας 129 Α (Ανάληψη) στη Θεσσαλονίκη, στεγαζόταν μέχρι πρόσφατα ένα κατάστημα πώλησης ηλεκτρικών συσκευών της γνωστής σειράς EXPERT, (ενοικιάστρια η εταιρεία ΑΝΑΔΡΑΣΙΣ Α.Ε.) το οποίο όπως χιλιάδες άλλα καταστήματα έκλεισε, αφήνοντας πίσω του χρέη, ανεργία, πόνο και δυστυχία. Όπως ήταν φυσικό θα έμενε κενό λόγω της μεγάλης οικονομικής κρίσης δημιουργώντας αντίστοιχα οικονομικά προβλήματα και στην ιδιοκτήτρια. Όμως, παρά το γεγονός ότι στη Θεσσαλονίκη, υπάρχουν 20.000 ανοίκιαστα ακίνητα, το συγκεκριμένο ακίνητο, έδωσε ο ....Θεός και νοικιάστηκε. Ξεκίνησαν μάλιστα οι εργασίες. Δείτε πώς είναι σήμερα:
Ποιανού όμως είναι το συγκεκριμένο κατάστημα που είχε την τύχη να ενοικιαστεί γρήγορα; Ιδιοκτήτριά του ακινήτου ειναι η κυρία ΑΛΕΞΙΟΥ ΑΝΝΑ σύζυγος ΖΑΧΑΡΙΑ ΑΛΕΞΙΟΥ, το γένος ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑΝΘΗΣ ΤΣΟΥΔΗ.
Με το υπ'αριθμ. 39541/30-4-1996 συμβόλαιο η κ.Αλεξίου Άννα παρεχώρησε την ψιλή κυριότητα του συγκεκριμένου ακινήτου στον γιό της Ευάγγελο και κράτησε την επικαρπία (το εισόδημα δηλαδή).
Η κυρία Αλεξίου όμως έχει και μια κόρη: Την Μαριάνθη Αλεξίου του Ζαχαρία και της Άννας (η οποία έχει το όνομα της γιαγιάς της Μαριάνθης)
Και εδώ αρχίζει το ενδιαφέρον:
Η Μαριάνθη Αλεξίου του Ζαχαρία και της Άννας, η κόρη της ιδιοκτήτριας του ακινήτου που νοίκιασε με υψηλό μάλιστα τίμημα (300% περισσότερο από ότι το διπλανό κατάστημα UNITED SPORTS), τυχαίνει να είναι ...
σύζυγος του Αντρίκου Παπανδρέου !
Του φίλου του Κλέωνα Παπαδόπουλου. Του αδερφού του Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου.
Ιδού η οικογενειακή μερίδα 34377 στο δήμο Ν.Ερυθαίας:
Διατυπώνεται λοιπόν το ερώτημα, αν όλη αυτή η υπόθεση είναι νόμιμη, αν είναι προς το συμφέρον της κρατικής τράπεζας να κάνει και τρίτο κατάστημα στα 200 μέτρα, και το κυριότερο αν είναι πολιτικά ηθικό να μισθώνεται από κρατική Τράπεζα, εν μέσω κρίσης, κατάστημα από την πεθερά του αδελφού του Πρωθυπουργού.
Αναμένονται απαντήσεις για τη «σύμπτωση».
Για την υπόθεση πιστεύουμε ότι θα ακολουθήσει αίτημα, κατά τη διαδικασία κοινοβουλευτικού ελέγχου, να προσκομίσει η διοίκηση του ΤΤ, την απόφαση του Διοικητικού της Συμβουλίου, με την οποία εγκρίθηκε η μίσθωση του συγκεκριμένου χώρου της πεθεράς του κ.Α.Παπανδρέου. Αν υπάρχει απόφαση Δ.Σ. !!!
Σημείωση: τα cds που είχε το ΤΤ πουλήθηκαν τον Δεκέμβριο του 2009 στην τιμή του 1,4 δισ. , δηλ. όταν ο ΓΑΠ συζητούσε με το ΔΝΤ, που σημαίνει ότι όταν οι συζητήσεις θα δημοσιεύονταν ή το ΔΝΤ θα ανελάμβανε την Διοίκηση της χώρας, όπως και έγινε τελικά λίγους μήνες αργότερα, η αξία των θα πολλαπλασιαζόταν, Η αξία αυτών των cds υπολογίζεται σήμερα πάνω από 35 δισ . Όμως σύμφωνα με δημοσιογράφο του CBS η πώληση αυτή έγινε με εντολή του ΓΑΠ και το Fund που τα αγόρασε έχει στο Διοικητικό του Συμβούλιο γνωστά ονόματα Ελλήνων..... Πόσα έχασε το Ελληνικό Δημόσιο και πόσα κερδίζουν "μερικοί" που γνώριζαν από πρώτο χέρι τις ενέργειες του ΓΑΠ με το ΔΝΤ. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Τελικά ο αδελφός του ΓΑΠ είναι πανταχού παρόν!!!!
Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011
"Κύριε Πάγκαλε, μαζί τα φάγαμε και μαζί θα τα φάμε" Μια απίστευτη και όμως αληθινή ιστορία που πρέπει να διαβάσετε όλοι!
Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011
Γιατί η κυβέρνηση αναβάλλει συνεχώς την εφαρμογή φόρου στα ΜΜΕ;
|
Κυριακή 15 Μαΐου 2011
Πέμπτη 5 Μαΐου 2011
Τετάρτη 4 Μαΐου 2011
Έκθεση σε δημοτικό σχολείο.
Με λένε Βασιλάκη Π... και είμαι μαθητής της Γʼ τάξης δημοτικού. Ζω με τους γονείς μου, και τα αδέλφια μου, σ' ένα διαμέρισμα. Ο πατέρας μου δουλεύει σε μια κρατική εταιρία, ΟΣΕ, ΟΤΕ κάτι τέτοιο. Πάντα μιλάει με ευγνωμοσύνη για κάποιον "Αντρέα" που τον βοήθησε να βρει αυτή τη δουλειά. Είναι ήρεμος άνθρωπος συνήθως. Νευριάζει μόνο όταν βλέπει ειδήσεις και φωνάζει: "Αλήτες, μας καταστρέψατε" και άλλα τέτοια. Σε αυτές τις περιπτώσεις η μαμά μου του λέει:"Τι φωνάζεις χριστιανέ μου, εσύ δεν τους ψηφίζεις τόσα χρόνια;" κι' αυτός απαντάει:"τι να έκανα ρε γυναίκα, αν δεν ήταν ο Αντρέας θα κοιμόμασταν κάτω από καμιά γέφυρα" κι' η μαμά μου τότε του λέει:" τότε μη φωνάζεις". Ο πατέρας μου αγαπάει όοοολους τους ανθρώπους εκτός από τους μαύρους τους Ασιάτες, τους κεντροευρωπαίους(λαθρομετανάστες ή όχι)και όποιον δεν είναι Έλληνας. Για τους μετανάστες λέει συνήθως:" τους μαζέψαμε εδώ χάμω και τρώνε το ψωμί του κοσμάκη". Είναι ψηλός και μελαχρινός. Η μαμά μου είναι νεότερη του.Παντρευτήκαν με προξενιό.Δεν δουλεύει και μας προσέχει όλους. Ο αδερφός μου πάει στην πρώτη λυκείου.Το μόνο που τον ενδιαφέρει απ' το σχολείο είναι η γυμναστική και το διάλλειμα. Στη ζούλα τον είδα κανα δυο φορές να καπνίζει. Είναι λίγο αδύνατος σε όλα τα μαθήματα. Ο καθηγητής του των μαθηματικών του είπε ότι αν θα πήγαινε να του κάνει ιδιαίτερα μαθήματα θα τον βοηθούσε να περάσει το μάθημα με καλό βαθμό. Όταν το είπε στον πατέρα αυτός έβριζε για κανα μισάωρο. Μόλις ηρέμησε τηλεφώνησε στον καθηγητή να κανονίσουν για τα ιδιαίτερα. Η αδερφή μου είναι η μεγαλύτερη και τελειώνει το λύκειο. Μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στο σχολείο, το φροντιστήριο και το κινητό της τηλέφωνο. Αυτό που την ενδιαφέρει άμεσα είναι να βρει εισιτήριο για τη συναυλία του Σάκη. Για μένα ο πατέρας μου κάνει σχέδια να με σπουδάσει γιατρό ή δικηγόρο. Εγώ όμως θέλω να ακολουθήσω το επάγγελμα του γείτονα μας. Έχει μονοκατοικία με πισίνα, σπουδάζει το γιο του στην Αγγλία, ακριβό αυτοκίνητο και ζει πλούσια χωρίς να δουλεύει η γυναίκα του. Είναι εφοριακός υπάλληλος. Αυτό θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω!!!
Δευτέρα 11 Απριλίου 2011
Μουσική ιστορία!
16 χρόνια χωρίς τον μουστάκια...
Κάποιοι δεν έχουν ακούσει ποτέ το όνομα του Φρανκ Ζάππα. Ακόμα περισσότεροι δεν έχουν ακούσει ποτέ την μουσική του, και ελάχιστοι γνωρίζουν ότι κάπου στο πρώτο μισό της δεκαετίας του '60 είχε συλληφθεί από την αστυνομία στο στούντιο που διατηρούσε, με την κατηγορία της πορνογραφίας.
Σύμφωνα με την πλέον επικρατούσα άποψη, ο Ζάππα έπεσε στην παγίδα ενός μυστικού αστυνομικού όταν ηχογράφησε για λογαριασμό του μαζί με μία φίλη του μια ηχητική πορνογραφική κασέτα. Σύμφωνα με άλλες θεωρίες, δεν ήταν μόνο ηχητική η κασέτα, αλλά κανονική βιντεοκασέτα, και δεν ήταν καν η πρώτη φορά που ο Φρανκ έκανε κάτι τέτοιο.
Στην πραγματικότητα, δεν έχει καμία σημασία!
Σημασία έχει ότι ο Ζάππα ήταν πάντα μπροστά από την εποχή του.
Με σισιλιάνικο, ελληνικό, γαλλικό και λιβανέζικο αίμα να κυλάει στις φλέβες του, ο Φρανκ έμοιαζε με πολυεθνική μίξη που τρώει κρουασάν με γέμιση απο γύρο και χούμους και ελιές για γαρνιτούρα..
Ο ίδιος είχε πει κάποτε "όταν γεννήθηκα, ήμουν μπλε και όλοι νόμιζαν πως θα πεθάνω. Τελικά έζησα"
Μυστήρια φυσιογνωμία. Άγνωστος ακόμα και για αυτούς που έχουν ακούσει τη μουσική του και έχουν διαβάσει άπειρες βιογραφίες και ιστορίες από την ζωή του.
Ποιοι από όσους κοπανιούνται σαν τα ψάρια στο άκουσμα του 'smoke on the water', γνωρίζουν ότι το τραγούδι μιλάει για την φωτιά που έβαλε ένας τρελός στο καζίνο της λίμνης Μοντρό, κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας του Ζάππα; Οι deep purple βρίσκονταν σε ένα ξενοδοχείο στην απέναντι πλευρά της λίμνης και έβλεπαν τους καπνούς να υψώνονται πάνω από το νερό.. voilà : smoke on the water
και πάλι βέβαια, το μυστήριο υπάρχει. Ποιος ήταν ο τύπος που ονόμασε τα 4 παιδιά του:
1. Moon Unit (ΑΚΑ σεληνιακή μονάδα)
2. Dweezil
3. Ahmet Emuukha Rodan
4. Diva Thin Muffin Pigeen
και γιατί να το κάνει αυτό;
Τι είδους άνθρωπος θα μπορούσε να τσακωθεί με τον κολλητό του για την χρήση του καλλιτεχνικού ονόματος "captain beefheart";
Ήταν ένας σοβαρός avant-garde καλλιτέχνης, μια πρωτοποριακή μουσική διάνοια ή ήταν ένας χαβαλές που μας δούλευε και εξακολουθεί να μας δουλεύει κανονικά;
Μουσικά μιλώντας και έχοντας ακούσει περίπου 15 δισκογραφικές δουλειές του, μπορώ να σας πω ότι δεν έχω καταλάβει ακόμα τίποτα. Ούτε καν τι μουσική παίζει.
Ήταν Ροκ; Ήταν τζαζ; Ήταν fusion; Ήταν ένα τζαμάρισμα από 10 βιρτουόζους;
Σίγουρα, συνήθως ήταν ωραίο, αλλά τι ήταν;
Ο όρος "avant-garde", είναι μια μαλακία επινόηση, αφού περιγράφοντας μια μουσική ως προοδευτική ή πειραματική, ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, δεν περιγράφεις μουσική αλλά τεχνική.
Αν βάλω 5 χορδές σε ένα τελάρο και παίξω μουσική θα είμαι avant-garde μουσικός;
Ο Πουλικάκος παίζοντας μπουκαλοφον είναι avant-garde μουσικός;
Μην κουράζεστε.. Ο όρος avant-garde, δεν περιγράφει τον Ζάππα. Ο Ζάππα είναι μια κατηγορία μόνος του.
Στις 4 Δεκεμβρίου, κλείνουν 16 χρόνια από τον θάνατο του. 16 χρόνια από τον θάνατο του πιο άγνωστου σπουδαίου της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Μιας σπάνιας προσωπικότητας που συνδύαζε τον ακραίο χαβαλέ με τον ακραίο επαγγελματισμό. Ένα σπουδαίο και μοναδικό ταλέντο.
Ο Ζάππα θα παραμείνει άγνωστος, ιδίως στη χώρα μας, αλλά δεν θα πάψει να είναι one of its kind. Ένας και μοναδικός. Μια κατηγορία μόνος του.
Shut Up 'n Play Yer Guitar λοιπόν…
**φωτογραφίες ταυτότητας;;;
Σάββατο 12 Μαρτίου 2011
Aυτά είναι τα αναπτυξιακά έργα
Η γέφυρα Ρίου Αντιρρίου κόστισε συνολικά 740 εκ ευρώ ή 252 δισ. δραχμές. Από αυτά:
· Το 10% (74 εκ. ευρώ, ή 25 δισ. δρχ.) το έβαλε η κοινοπραξία που την κατασκεύασε και την εκμεταλλεύεται.
· Το 40% (296 εκ. ευρώ – 101 δισ. δρχ.) είναι η συμμετοχή του δημοσίου, δηλαδή το πληρώσαμε εμείς.
· Το υπόλοιπο 50% (370 εκ. ευρώ – 126 δισ. δρχ.) είναι δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, με κρατικές εγγυήσεις. Που σημαίνει ότι αν στραβώσει η δουλειά, η τράπεζα θα πάρει τα λεφτά της από το κράτος, δηλαδή από εμάς. Αν δεν στραβώσει, θα τα πάρει από τα διόδια, δηλαδή πάλι από εμάς.(σ.σ. Είδες που θα πάει η σύνταξη κι ο μισθός που σου έκοψαν;)
Βάσει των συμφωνημένων, η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα εκμεταλλεύεται τη γέφυρα μέχρι το 2039, δηλαδή επί 35 χρόνια. Από την εκμετάλλευση αυτή, υπολογίζεται ότι θα εισπράξει 1,7 δισ. ευρώ, ή 579 δισ. δραχμές. Αν αφαιρέσει κανείς τα 370 δισ. της τράπεζας, υπολείπονται 209 δισ. για την κοινοπραξία, δηλαδή 8,36 φορές παραπάνω από όσα έβαλε, ή περιθώριο κέρδους 736%.
Δεν είναι κι άσχημα!
Αν το υπολογίσουμε αυτό σε διάστημα 35 χρόνων, προκύπτει εύκολα ότι κάθε χρόνο η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα καθαρίζει περίπου 6 δισ. δηλαδή το ¼ της αρχικής της συμμετοχής στο έργο.
Δηλαδή σε 4 χρόνια θα έχει πάρει τα λεφτά της πίσω και θα της μένουν άλλα 31 χρόνια να εισπράττει.
(σ.σ. ΝΑ ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΑΥΤΟ: Δηλαδή σε 4 χρόνια θα έχει πάρει τα λεφτά της πίσω και θα της μένουν άλλα 31 χρόνια να εισπράττει.)
Αυτού του είδους οι δουλειές, πριν τις βαφτίσουν «υποδειγματικά αναπτυξιακά έργα», τις λέγανε απλώς «αποικιακές». Και ο βασιλεύς Λεοπόλδος, στο Κονγκό, το 1900, με τέτοιους όρους δούλευε.
Γεννάται λοιπόν το ερώτημα πώς μπορεί κάποιος με αρχικό κεφάλαιο 25 δισ. δηλαδή όσο κοστίζει η κατασκευή ενός ολυμπιακού σταδίου μαζί με τις υπερβάσεις (και λίγο παραπάνω από όσα κατηγορείται ο Νεονάκης ότι κέρδισε στο χρηματιστήριο) να βγάλει σε τέσσερα χρόνια τα λεφτά του και εφτά φορές άλλα τόσα στα επόμενα 31 χρόνια. Η απάντηση είναι απλή: πρέπει να βρεις κάποιον να σου βάλει το υπόλοιπο 90% της επένδυσης, χωρίς καμία αξίωση στα κέρδη. Υπάρχει τέτοιος μαλάκας; Ναι, υπάρχει. Ο Έλλην φορολογούμενος, δηλαδή εμείς.
Από πλευράς του Έλληνος φορολογουμένου, η κατάσταση έχει ως εξής:
· 101 δισ. (δηλαδή όσο η κρατική συμμετοχή) πληρώσαμε στη φάση της κατασκευής και
· 579 δισ. (δηλαδή όσα περιμένουν να εισπράξουν στην 35ετία) πληρώνουμε σε διόδια στην φάση της εκμετάλλευσης.
Αυτό σημαίνει ότι πληρώνουμε 680 δισ. για μια γέφυρα που αποδεδειγμένα στοίχισε 252, δηλαδή πληρώνουμε τη γέφυρα 2,7 φορές παραπάνω από το πραγματικό της κόστος. (Σχεδόν τρεις. Από εκεί πρέπει να βγήκε αυτό που λένε «Τρεις Γέφυρες»).
Αυτό το μοντέλο κατασκευής δημοσίων έργων ονομάζεται ΣΔΙΤ- «Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα» και διαφημίζεται ως ο πλέον σύγχρονος και αποτελεσματικός δρόμος για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα.
Αν η γέφυρα είχε κατασκευαστεί με τις οπισθοδρομικές μεθόδους του προηγούμενου αιώνα, θα μας είχε κοστίσει 252 δισ. και θα την είχαμε αποσβέσει με τους ίδιους ρυθμούς σε 15 χρόνια και τρεις μήνες.
Αλλά ακόμα κι αν ο κράτος επέμενε να εισπράττει διόδια επί 35 χρόνια, ώστε να μαζέψει 2,7 φορές την αξία της γέφυρας, έχει κάποια διαφορά να πληρώνεις διόδια στο κράτος και όχι σε κοινοπραξίες εταιρειών. Διότι τα λεφτά που πάνε σε κοινοπραξίες δεν θα τα ξαναδούμε ποτέ, ενώ τα λεφτά που πάνε στο κράτος, όλο και κάποια τρύπα θα μπαλώσουν.
Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος αφελής να αναρωτηθεί γιατί το κράτος, αφού πλήρωσε που πλήρωσε το 40% (296 δισ.) της γέφυρας και δανείστηκε το άλλο 50% (370 δισ.), δεν έδινε και 25 δισ. στην κατασκευάστρια εταιρεία, να φτιάξει τη γέφυρα και να πάει στο καλό, αντί να μας κάθεται 35 χρόνια στο σβέρκο σαν τον Προκρούστη και να εισπράττει διόδια. Αλλά όχι. Διότι τότε η γέφυρα θα ήταν δημόσια επένδυση, πράγμα που γενικώς δεν αρέσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και διότι ως δημόσια επένδυση, θα ξέφευγε διαρκώς από τον προϋπολογισμό και από τα χρονοδιαγράμματα, για να μην πούμε ότι πιθανώς να ήταν και ελαττωματική στην κατασκευή της.
Αυτό πανηγύριζε ο Λαλιώτης όταν έτρεχε λαμπαδηδρόμος πάνω στη γέφυρα με το σορτσάκι και την ολυμπιακή δάδα: ότι μετά από είκοσι χρόνια εξουσίας, βρήκαν έναν τρόπο να φτιάξουνε το έργο χωρίς να φάνε τα λεφτά σε μίζες (πράγμα που δεν καταφέρανε π.χ. με το Κτηματολόγιο) και ο τρόπος αυτός είναι να μας κοστίζει τρεις φορές πάνω από την αξία του, μόνο και μόνο επειδή κάποιος ιδιώτης έβαλε το 10%. Αληθινά υποδειγματικό αναπτυξιακό έργο.
Αλλά το πιο άσχετο απ’ όλα είναι αυτές οι επικλήσεις στον Χαρίλαο Τρικούπη, που οραματίστηκε τη ζεύξη Ρίου Αντιρρίου για να φέρει την ανάπτυξη στη Δυτική Ελλάδα. Διότι ο Χαρίλαος Τρικούπης δεν οραματίστηκε τη ζεύξη για να περνάνε ΙΧ, που άλλωστε τότε δεν υπήρχαν καν. Την οραματίστηκε για να περάσει το τρένο. Και από τη γέφυρα Ρίου Αντιρρίου τρένο δεν περνάει, με συνειδητή πολιτική απόφαση, για να μη μειώνει τα περιθώρια κέρδους της κοινοπραξίας που την εκμεταλλεύεται. (Για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν περνάνε λεωφορεία από την Αττική Οδό).
Υπ’ αυτήν την έννοια, το όραμα του Τρικούπη όχι μόνο δεν υλοποιείται, αλλά καθίσταται ακόμα πιο ανεδαφικό, αφού πλέον για να περάσει τρένο πρέπει να γίνει υποθαλάσσια σήραγγα – νέοι εργολάβοι, νέος δανεισμός, νέες επωφελείς Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα- ή να το περνάνε απέναντι με το φεριμπότ.
Oλ’ αυτά είναι αμφίβολα για τα επόμενα 35 χρόνια, που το πέρασμα βρίσκεται σε ιδιωτικά χέρια, σκληρούς και αποφασισμένους φραγκοφονιάδες, αλλά οι κάτοικοι της υποανάπτυκτης Ηπείρου που περιμένουν το τρένο από την εποχή του Τρικούπη, μπορούν να νιώθουν περήφανοι για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα.
Μετά θα φταίω εγώ εάν σπάσω τις μπάρες…μου; Για το λόγο αυτό ΑΣ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΣΕ ΕΜΠΑΡΓΚΟ ΧΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ...Πείτε ότι ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ...!!!
Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011
Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011
Το δάγκωμα της αράχνης κάνει καλό στο... σεξ!
Επιστήμονες από το Ιατρικό Κολέγιο της Τζόρτζια στις Ηνωμένες Πολιτείες πιστεύουν ότι στο δηλητήριο αυτού του μικρού οκτάποδου ζώου κρύβεται η λύση στα προβλήματα στυτικής δυσλειτουργίας, αφού ένα τσίμπημά του αρκεί για να χαρίσει στον άνδρα στύση που διαρκεί μέχρι και τέσσερις ώρες!
Η δρ. Κένια Νούνες, φυσιολόγος στο κολέγιο και επικεφαλής της μελέτης, εξήγησε: «Το δηλητήριο της αράχνης Phoneutria nigriventer είναι μία πλούσια μίξη αρκετών τοξινών με διαφορετική δραστηριότητα. Εξαιτίας αυτών, όταν μια αράχνη τσιμπήσει έναν άνθρωπο, παρατηρούμε διαφορετικά συμπτώματα συμπεριλαμβανόμενου του πριαπισμού, μία κατάσταση στην οποία το πέος βρίσκεται σε παρατεταμένη στύση».
Άλλες παρενέργειες από το τσίμπημα της συγκεκριμένης αράχνης περιλαμβάνουν την απώλεια του ελέγχου των μυών, έντονο πόνο, δυσκολία αναπνοής ακόμη και θάνατο ως αποτέλεσμα της έλλειψης οξυγόνου αν το θύμα δεν λάβει γρήγορα αντίδοτο. Ωστόσο, σύμφωνα με τη δρ. Νούνες και την ομάδα της, το δηλητήριο της Phoneutria nigriventer κρύβει το μυστικό στα προβλήματα σεξουαλικής δυσλειτουργίας, τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες.
Για τις ανάγκες της έρευνας, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Journal of Sexual Medicine, η δρ. Νούνες χρησιμοποίησε υπερτασικά ποντίκια με σοβαρά προβλήματα στύσης. Διαπίστωσε ότι τα ποντίκια στα οποία χορηγήθηκε η τοξίνη PnTx2-6 εμφάνισαν στύσεις χωρίς παρενέργειες. «Ανακαλύψαμε τη τοξίνη που ευθύνεται για τη στύση και διεξήγαμε πειράματα χρησιμοποιώντας υπερτασικά ποντίκια με προβλήματα στύσης. Η τοξίνη επανέφερε σε φυσιολογικά επίπεδα τη στυτική δυσλειτουργία των ζώων που αντιμετώπιζαν πρόβλημα», είπε η δρ. Νούνες.
Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011
Τα μυστηριώδη αγάλματα του Σανσεβέρο
Ποιά τρομερά μυστικά κρύβονται κάτω
από τα μαρμάρινα πέπλα που μοιάζουν
με αληθινό και διαφανές μετάξι;
Στη Νάπολη στο παρεκκλήσι τού Σανσεβέρο φιλοξενούνται κάποια παράξενα γλυπτά εξωπραγματικής πλαστικότητας και απαράμιλλου κάλλους. Τα γλυπτά σμιλεύτηκαν τον 18ο αιώνα και είναι ένας άλυτος γρίφος για ερευνητές και ειδικούς επιστήμονες. Τα αγάλματα είναι κατασκευαστικά αδύνατον να πραγματοποιηθούν γιατί κυριολεκτικά υπερβαίνουν τις πλαστικές ιδιότητες τού μαρμάρου ή τις δυνατότητες των ανθρώπινων εργαλείων!
Και πράγματι, η σινδόνη του «Κεκαλυμμένου Χριστού» τού Τζουζέπε Σανμαρτίνο και το πέπλο τής «Σεμνότητας» τού Αντόνιο Κοραντίνι αποτελούνται ούτε λίγο ούτε πολύ από… διαφανές μάρμαρο! Κυριολεκτικά!
Μάρμαρο που σμιλεύτηκε σε πάχος μόλις 2-3 χιλιοστών! Ο επισκέπτης μένει άναυδος, στην ιδέα ότι κάθε ένα από αυτά τα αριστουργήματα, κατασκευάστηκε εξ’ αρχής από μάρμαρο. Αυτό φαίνεται αδιανόητο και στον πιο λογικό άνθρωπο! Είναι αδύνατον η σμίλη και τα άλλα εργαλεία ενός γλύπτη, να περάσουν μέσα στις πολλές πτυχές που σχηματίζει το δίχτυ και να το δημιουργήσουν».
Κι όμως τα αγάλματα είναι εκεί. Υπάρχουν ως ζωντανή απόδειξη. Έχουν και ένα κοινό στοιχείο: οι γλύπτες που τα φιλοτέχνησαν δεν ήταν και τόσο διάσημοι ούτε διέθεταν κάποιες ξεχωριστές ικανότητες (που θα είχαν αποτυπωθεί και σε άλλα έργα τους). Και οι δυο τους όμως συνεργάστηκαν για την κατασκευή των γλυπτών με τον μεγάλο αλχημιστή Ραïμόντο Ντι Σάνγκρο, τον επονομαζόμενο «Πρίγκιπα τού Σανσεβέρο»!
Όπως δε φαίνεται να προκύπτει από την διασωθείσα συμβολαιογραφική πράξη που συνήφθη στις 25/11/1752 μεταξύ τού Ντι Σάνγκρο και τού Giuseppe Sanmartino, η μαρμάρινη, εξωπραγματικής πλαστικότητας σινδόνη που καλύπτει τον «Κεκαλυμμένο Χριστό» κάποτε υπήρξε… ένα κανονικό βαμβακερό σεντόνι, ένα πέπλο κυριολεκτικά «απολιθωμένο», το οποίο βάσει κάποιας παράξενης αλχημιστικής μεθόδου, μετατράπηκε σε ένα λεπτό στρώμα μαρμάρου αναμεμιγμένο με καρμίνιο! Δηλαδή κανονική μεταστοιχείωση! Και να ’ταν μόνο αυτό; Υπάρχει και μια άλλη απίστευτη δημιουργία τού διαβόητου αλχημιστή που προκαλεί σοκ:
«Δύο σιδερένιοι σκελετοί, ενός άνδρα και μιας γυναίκας που εκτός από τα σιδερένια οστά έχουν περιπλεγμένα γύρω τους με απίστευτη ακρίβεια το κυκλοφορικό σύστημα τού ανθρώπου, και αυτό όμως μεταλλικό! […] Όποιος δει από κοντά το εκπληκτικό αυτό έργο, μένει έκθαμβος από την απίστευτη λεπτομέρεια με την οποία έχουν παρουσιαστεί όλες οι ανθρώπινες φλέβες και αρτηρίες! Ακόμη και οι μικρότερες και πιο ασήμαντες! […] Αυτό που είναι πέραν πάσης αμφιβολίας είναι το ότι κανείς μεταλλουργός ή καλλιτέχνης, όση τέχνη και όσες γνώσεις ανατομίας και αν διαθέτει, δεν μπορεί ούτε σήμερα να κατασκευάσει ένα τέτοιο ακριβέστατο σιδερένιο αντίγραφο τού ανθρώπινου κυκλοφορικού συστήματος!»
«Ταυτόχρονα όμως ο παρατηρητής θα νιώσει μια ανατριχίλα, γιατί αισθάνεται ότι οι τρομερές φήμες που υπάρχουν για το συγκεκριμένo έργο, είναι αλήθεια… Τι λένε αυτές οι φήμες; Ότι ο τρομερός πρίγκιπας εισάγοντας στο αίμα κάποια αλχημιστική ουσία, μετέτρεψε σε σίδηρο το αίμα και τα οστά ενός αληθινού ανθρώπινου σώματος τού οποίου τα υπόλοιπα στοιχεία όταν έλιωσαν άφησαν το σιδερένιο ‘‘υπόλοιπο” που βλέπουμε σήμερα!».
Σύμφωνα δε με τον θρύλο, ο «Πρίγκιπας τού Σανσεβέρο» ο οποίος «στην εποχή του θεωρήθηκε ένας σκοτεινός μάγος που προκαλούσε τρόμο στις λαϊκές μάζες, […] αναζητούσε είτε ‘‘εθελοντές” είτε έβρισκε σώματα πολύ πρόσφατα πεθαμένων ανθρώπων και ασκούσε πάνω τους την τέχνη του!»
Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις, ότι κατά την κατασκευή τους, εφαρμόστηκαν μέθοδοι που δεν είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε και να εξηγήσουμε σήμερα.
Ωστόσο, εύλογα θα αναρωτηθεί κάποιος, μήπως υπάρχουν τρόποι επέμβασης στην ύλη, που διαφεύγουν (ή αποσιωπώνται) από τη σημερινή κατεστημένη επιστήμη...
...Όταν ο νους συνέλθει από το πρώτο σοκ, καθώς αντικρίζει αυτά τα απίστευτα «αγάλματα», έχει δύο επιλογές:
• Να απωθήσει, ή να ερμηνεύσει όπως-όπως αυτό που βλέπει, προστατεύοντας από την κατάρρευση το σύστημα λογικής του...
• Ή να δεχθεί ότι ο φοβερός Πρίγκηπας του Σανσεβέρο μπορούσε πράγματι να μετατρέπει σε μάρμαρο όποια ύλη ήθελε, όπως ρητά λέει το καταπληκτικό συμβόλαιο που έχει διασωθεί και περιέχει μάλιστα και την αλχημιστική συνταγή που χρησιμοποίησε...
Στην πρώτη περίπτωση, ο επισκέπτης, αποχωρεί «ασφαλής», αλλά με ένα μεγάλο ερωτηματικό να πλανάται βαθιά μέσα του.
Στη δεύτερη, νιώθει την επιθυμία να «βουτήξει» στα βαθιά νερά της αλχημείας και των τρομερών γνώσεων που κάποιοι τις κράτησαν μακριά από το κοινό, ως επτασφράγιστο μυστικό, εξασφαλίζοντας έτσι εξουσία και δύναμη για τον εαυτό τους και μόνο...
Στα υπόγεια εργαστήρια του παλατιού του, ο Ραïμόντο Ντι Σάνγκρο Σανσεβέρο στο Largo San Domenico Maggiore, αφοσιώθηκε σε πειράματα σκοτεινά και παράξενα, στα πιο διαφορετικά πεδία των επιστημών και των τεχνών. Από τη χημεία και την υδροστατική, ως την τυπογραφία και την μηχανική, πέτυχε καταπληκτικά αποτελέσματα και χαρακτηρίσθηκε «καταπληκτικός» από τους συγχρόνους του. Ωστόσο, όλοι φάνηκαν πάντοτε εξαιρετικά απρόθυμοι να αποκαλύψουν τα «μυστικά» του και τις λεπτομέρειες για τις εφευρέσεις του.
Ο πρίγκιπας μιλούσε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες, όπως επίσης αραβικά και εβραϊκά. Κινήθηκε σε υψηλότερους κοινωνικούς κύκλους. Ήταν μεγάλος θαυμαστής του Leonardo da Vinci: του εφευρέτη, επιστήμονα και ζωγράφου, που ενδιαφέρθηκε για το ανθρώπινο σώμα, αλλά επίσης και για την αλχημεία, αν και δεν έγινε ποτέ σαφές κατά πόσον αυτός άσκησε την συγκεκριμένη τέχνη.
Στους επιστημονικούς κύκλους, ο Ραïμόντο Ντι Σάνγκρο Σανσεβέρο είναι γνωστός ως εφευρέτης: όντας ακόμη φοιτητής, εντυπωσίασε τους δασκάλους του με την κατασκευή ενός πτυσσόμενου μηχανισμού, σώζοντας έτσι μια σημαντική θεατρική παράσταση. Όπως ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, είχε κι αυτός πάθος για τις πολεμικές μηχανές.
Είναι γνωστό ότι ο Ραïμόντο Ντι Σάνγκρο ήταν ηγετικό μέλος του Τεκτονισμού. Ήταν, στην πραγματικότητα, ο επικεφαλής της ναπολιτάνικης Μασονικής Στοάς, μέχρι που τον αφόρισε η Εκκλησία. Περιέργως όμως, ο Πάπας Βενέδικτος ο XIV ανακάλεσε πολύ σύντομα τον αφορεσμό του. Για ορισμένους σχολιαστές, αυτό οφειλόταν στο γεγονός ότι ο Πάπας ανακάλυψε ότι όλες οι κατηγορίες εναντίον του πρίγκιπα ήταν προϊόν συκοφαντίας και φθόνου από τους εχθρούς και τους πολεμίους του. Για άλλους, ήταν απλώς το αποτέλεσμα πολιτικών ελιγμών που εφάρμοζε ο ποντίφικας, ενώ για κάποιους τρίτους ήταν το αποτέλεσμα μιας σκοτεινής συμμαχίας που συνήφθη μεταξύ των δύο ισχυρών εκείνων ανδρών.
Ο Ντι Σάνγκρο παραδόξως επίσης συνδέεται με τον κόμητα Καλιόστρο (Cagliostro), άλλη μια αινιγματική φυσιογνωμία και έναν από τους πιο διάσημους Τέκτονες, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση ήταν εμπνευστής του.
Το 1790, μπροστά σε ένα δικαστήριο της ρωμαϊκής Ιεράς Εξέτασης, ο Καλιόστρο ισχυρίστηκε ότι όλες οι γνώσεις του σχετικά με την αλχημεία (αυτή ήταν η κατηγορία που τον βάραινε), προέρχονταν από «έναν πρίγκιπα ο οποίος είχε ένα μεγάλο πάθος για τη χημεία» και πως εκείνος τον είχε διδάξει, πολλά χρόνια πριν στη Νάπολη.
Οι δικαστές δεν τον πίστεψαν και δεν έδωσαν καμία βαρύτητα στα λόγια του. Εν τούτοις, κανένα στοιχείο σχετικά με αυτή τη δίκη δεν είναι διαθέσιμο! Όλα τα πρακτικά από τη δίκη χαρακτηρίστηκαν απόρρητα και μέχρι σήμερα παραμένουν εγκλωβισμένα στο εσωτερικό του Βατικανού…
Ο πρίγκιπας συνέχισε να πειραματίζεται στο κελάρι του παλατιού του, στο San Domenico Maggiore. Όμως οι φήμες για τα παράξενα πειράματα δεν μπορούσαν να καταλαγιάσουν. Ανησυχητικοί ψίθυροι έλεγαν πως ο πρίγκιπας κωδικοποιούσε την εργασία του με παράξενα σύμβολα. Πιστεύεται μάλιστα ότι μέσα στην εκκλησία του Σανσεβέρο περιέχεται πράγματι μια κρυπτογραφημένη μασονική επιγραφή, ένα μήνυμα που πολλοί έχουν προσπαθήσει να ξεδιαλύνουν, πλην όμως ανεπιτυχώς.
Όταν εξετάζουμε το εκκλησάκι σήμερα, υπάρχουν ορισμένα χαρακτηριστικά που έχουν συμβολικές προεκτάσεις – πράγματα τα οποία εξηγούν οι ξεναγοί. Μερικά χαρακτηριστικά έχουν «διπλό entendre» (διπλή σημασία), που υποδηλώνουν ότι ο Ντι Σάνγκρο μπορεί να ήταν πράγματι γνώστης κάποιας απόκρυφης παράδοσης, αλλά οι ενδείξεις είναι σποραδικές και μερικές φορές αντιφατικές.
Στο τέλος της βόλτας στο εκκλησάκι, ο επισκέπτης οδηγείται κάτω σε ένα μικρό σπήλαιο. Τα αρχικά σχέδια δείχνουν ότι αυτό το δωμάτιο προοριζόταν για τον ενταφιασμό κάποιων ανθρώπων. Για άγνωστο λόγο όμως, το έργο δεν ολοκληρώθηκε.
Στο δάπεδο υπάρχει μια ορθογώνια μαρμάρινη πλάκα, φανερή ένδειξη ότι εδώ κάποτε είχε εναποτεθεί ο «Κεκαλυμμένος Χριστός» του Giuseppe Sanmartino. Ωστόσο εκεί μέσα, σε δύο γυάλινες προθήκες βρίσκονται οι παράξενοι σκελετοί ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Φλέβες και αρτηρίες και των δύο αυτών ατόμων, παραμένουν απολύτως άθικτες!
Ο σκελετός της γυναίκας, φαίνεται να έχει τα μάτια άθικτα, σχεδόν γυαλιστερά, αλλά με μια πραγματικά τρομοκρατημένη έκφραση. Αλλά αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι οι φλέβες και τα εσωτερικά της όργανα, τα οποία λογικά θα έπρεπε να διαλυθούν αμέσως μετά το θάνατο. Αντ’ αυτού, παραμένουν σε άριστη κατάσταση αιώνες μετά.
Η καρδιά της διατηρείται ολόκληρη και μπορείτε να δείτε ακόμα και τα αιμοφόρα αγγεία μέσα στο στόμα της. Ήταν έγκυος και στην κοιλιά της, είναι ορατός ο πλακούντας από τον οποίο φαίνεται ο ομφάλιος λώρος που ένωνε το έμβρυο.
Πιστεύεται ότι χορηγήθηκε κάποιο είδος ενδοφλέβιας ένεσης με κάποια ουσία, η οποία κατά την είσοδό της στο κυκλοφορικό σύστημα, μπλοκάρισε τα αγγεία σταδιακά, μέχρι του σημείου που προκάλεσε και το θάνατο του θύματος. Σε αυτό το σημείο, η ουσία μπορεί να «μεταλλοποίησε» φλέβες και αρτηρίες, διατηρώντας τις, χωρίς αποσύνθεση.
Άλλοι αναφέρουν ότι η μέθοδος διατήρησης πραγματοποιήθηκε σε πτώματα, αλλά ωστόσο, το αίμα δεν ταξιδεύει σε ένα νεκρό σώμα, πολλαπλασιάζοντας έτσι το μυστήριο.
Εάν σε όλα αυτά προσθέσουμε και το όνομα του Αλχημιστή, το: di Sangro που ετυμολογικά τουλάχιστον παράγεται από το ισπανικό sangre (αίμα), και που παραπέμπει εύκολα σε προσωνύμιο ανθρώπου που ήξερε τα πάντα σχετικά με το αίμα και την κυκλοφορία του, τότε το μυστήριο όχι μόνο μεγαλώνει αλλά γίνεται και έντονα ανησυχητικό.
Αλλά αυτό δεν είναι και το μόνο πρόβλημα… Η σύριγγα που θα έπρεπε να πραγματοποιήσει την υποδόρια ένεση, εφευρέθηκε εκατό χρόνια αργότερα από έναν χειρουργό της Λυών, τον Carlo Gabriele Pravaz (1791-1853)!
Δεν είναι λοιπόν περίεργο που κουτσομπολιά και άγριες φήμες, ξέσπασαν στη θέα των συγκεκριμένων σκελετών. Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι ο Ραïμόντο Ντι Σάνγκρο «ήταν μάγος και διαβολικός αλχημιστής που άρπαζε ανθρώπους, με σκοπό να εκτελεί ειδεχθή πειράματα στους οργανισμούς τους».
Και κάτι τελευταίο: Υπάρχει μια μικρή "ανωμαλία" στον Χριστό που καλύπτεται με το πέπλο, καθώς πάνω από το ρουθούνι του, διακρίνεται μια μικρή εσοχή ως εάν η σινδόνη να έχει διηθηθεί από την ανάσα κάποιου που προσπαθεί να εισπνεύσει εναγωνίως αέρα. Αυτός που χρησίμευσε ως μοντέλο για τον Ιησού, ήταν ζωντανός, εκείνη τη στιγμή, προσπαθώντας να ανασάνει, ή νεκρός;
Ο πραγματικός Ιησούς εξαφανίστηκε από τον τάφο του - αλλά δεν είναι ο μόνος. Ο καθένας μπορεί ακόμη να δει την ταφόπλακα του πρίγκιπα στο παρεκκλήσι.
Πέθανε στις 22 Μαρτίου του 1771, «από μια ξαφνική ασθένεια που προκλήθηκε από τα πειράματά του». Κατά τη διάρκεια μιας μακράς νύχτας που πέρασε στο εργαστήριό του, εισέπνευσε κατά πάσα πιθανότητα, ή κατάπιε κάποια τοξική ουσία, η οποία όμως αυτή τη φορά απέβη φονική. Η σαρκοφάγος του, ωστόσο, δεν περιέχει το σώμα του!!! Κάποιος το έκλεψε. Άγνωστο όμως γιατί…
Πηγή:Από το blog meliti http://melitilexeis.blogspot.com/2010/09/blog-post_15.html?zx=da54cdf52c4af63f