
Όταν δεις άντρα στο μπαλκόνι να ποτίζει τις γλάστρες προφανώς τα φυτά καπνίζονται!
Ο κύριος Κλέων Παπαδόπουλος είναι Πρόεδρος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Οι ζημιές εξαμήνου για το ΤΤ ανέρχονται στο ιλιγγιώδες ποσό των 498,4 εκατ. ευρώ. Kαι δεν είναι κάτι το ξεχωριστό, αφού οι περισσότερες τράπεζες έχουν φέτος ζημίες.
Τι κάνουν λοιπόν οι Τράπεζες; Μαζεύονται.
Κλείνουν δηλαδή καταστήματα και μεταφέρουν το προσωπικό σε άλλα ώστε να επιτύχουν οικονομίες κλίμακος.
Μία τράπεζα όμως, ανοίγει καινούριο υποκατάστημα!
Ποιά; Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο του κ.Κλέωνα Παπαδόπουλου.
Ποιός είναι ο κ.Παπαδόπουλος; Στενός φίλος του Ανδρέα Ανδρέα Παπανδρέου ("Αντρίκου"), του αδερφού του Πρωυθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου δηλαδή, που έγινε γνωστός από κάτι CDS, I4CENSE, χορηγίες κλπ, αλλά αυτά μπορείτε να τα διαβάσετε παντού στο διαδίκτυο και κυρίως στο olympia.gr.
Πού στήνεται το νέο κατάστημα του Τ.Τ. του οποίου η μετοχή διαπραγματεύεται 12 φορές κάτω από την εισαγωγή της; Στη Θεσσαλονίκη και για την ακρίβεια στην οδό Βασιλίσσης 129Α, δίπλα από την εκκλησία της Ανάληψης, στον παράδρομο που βλέπετε όσοι κατεβαίνετε στο κέντρο από τα Ανατολικά.
Και πού είναι το παράξενο; Ότι στα 200 μέτρα από το σημείο, στην οδό Βασιλίσσης Όλγας 84 και Σκιάθου, υπάρχει κι άλλο κατάστημα ΤΤ ! Δείτε τον χάρτη:
Αλλά και 300 μέτρα παρακάτω, υπάρχει κι άλλο κατάστημα ! Στην οδό Βασ.Όλγας 84 ! Δείτε τα καταστήματα από το site του ΤΤ:
Τι ήταν όμως το συγκεκριμένο ακίνητο, πριν ανοίξει εκεί νέο κατάστημα Τ.Τ.;
Στο ισόγειο κατάστημα της οδού Βασιλίσσης Όλγας 129 Α (Ανάληψη) στη Θεσσαλονίκη, στεγαζόταν μέχρι πρόσφατα ένα κατάστημα πώλησης ηλεκτρικών συσκευών της γνωστής σειράς EXPERT, (ενοικιάστρια η εταιρεία ΑΝΑΔΡΑΣΙΣ Α.Ε.) το οποίο όπως χιλιάδες άλλα καταστήματα έκλεισε, αφήνοντας πίσω του χρέη, ανεργία, πόνο και δυστυχία. Όπως ήταν φυσικό θα έμενε κενό λόγω της μεγάλης οικονομικής κρίσης δημιουργώντας αντίστοιχα οικονομικά προβλήματα και στην ιδιοκτήτρια. Όμως, παρά το γεγονός ότι στη Θεσσαλονίκη, υπάρχουν 20.000 ανοίκιαστα ακίνητα, το συγκεκριμένο ακίνητο, έδωσε ο ....Θεός και νοικιάστηκε. Ξεκίνησαν μάλιστα οι εργασίες. Δείτε πώς είναι σήμερα:
Ποιανού όμως είναι το συγκεκριμένο κατάστημα που είχε την τύχη να ενοικιαστεί γρήγορα; Ιδιοκτήτριά του ακινήτου ειναι η κυρία ΑΛΕΞΙΟΥ ΑΝΝΑ σύζυγος ΖΑΧΑΡΙΑ ΑΛΕΞΙΟΥ, το γένος ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑΝΘΗΣ ΤΣΟΥΔΗ.
Με το υπ'αριθμ. 39541/30-4-1996 συμβόλαιο η κ.Αλεξίου Άννα παρεχώρησε την ψιλή κυριότητα του συγκεκριμένου ακινήτου στον γιό της Ευάγγελο και κράτησε την επικαρπία (το εισόδημα δηλαδή).
Η κυρία Αλεξίου όμως έχει και μια κόρη: Την Μαριάνθη Αλεξίου του Ζαχαρία και της Άννας (η οποία έχει το όνομα της γιαγιάς της Μαριάνθης)
Και εδώ αρχίζει το ενδιαφέρον:
Η Μαριάνθη Αλεξίου του Ζαχαρία και της Άννας, η κόρη της ιδιοκτήτριας του ακινήτου που νοίκιασε με υψηλό μάλιστα τίμημα (300% περισσότερο από ότι το διπλανό κατάστημα UNITED SPORTS), τυχαίνει να είναι ...
σύζυγος του Αντρίκου Παπανδρέου !
Του φίλου του Κλέωνα Παπαδόπουλου. Του αδερφού του Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου.
Ιδού η οικογενειακή μερίδα 34377 στο δήμο Ν.Ερυθαίας:
Διατυπώνεται λοιπόν το ερώτημα, αν όλη αυτή η υπόθεση είναι νόμιμη, αν είναι προς το συμφέρον της κρατικής τράπεζας να κάνει και τρίτο κατάστημα στα 200 μέτρα, και το κυριότερο αν είναι πολιτικά ηθικό να μισθώνεται από κρατική Τράπεζα, εν μέσω κρίσης, κατάστημα από την πεθερά του αδελφού του Πρωθυπουργού.
Αναμένονται απαντήσεις για τη «σύμπτωση».
Για την υπόθεση πιστεύουμε ότι θα ακολουθήσει αίτημα, κατά τη διαδικασία κοινοβουλευτικού ελέγχου, να προσκομίσει η διοίκηση του ΤΤ, την απόφαση του Διοικητικού της Συμβουλίου, με την οποία εγκρίθηκε η μίσθωση του συγκεκριμένου χώρου της πεθεράς του κ.Α.Παπανδρέου. Αν υπάρχει απόφαση Δ.Σ. !!!
Σημείωση: τα cds που είχε το ΤΤ πουλήθηκαν τον Δεκέμβριο του 2009 στην τιμή του 1,4 δισ. , δηλ. όταν ο ΓΑΠ συζητούσε με το ΔΝΤ, που σημαίνει ότι όταν οι συζητήσεις θα δημοσιεύονταν ή το ΔΝΤ θα ανελάμβανε την Διοίκηση της χώρας, όπως και έγινε τελικά λίγους μήνες αργότερα, η αξία των θα πολλαπλασιαζόταν, Η αξία αυτών των cds υπολογίζεται σήμερα πάνω από 35 δισ . Όμως σύμφωνα με δημοσιογράφο του CBS η πώληση αυτή έγινε με εντολή του ΓΑΠ και το Fund που τα αγόρασε έχει στο Διοικητικό του Συμβούλιο γνωστά ονόματα Ελλήνων..... Πόσα έχασε το Ελληνικό Δημόσιο και πόσα κερδίζουν "μερικοί" που γνώριζαν από πρώτο χέρι τις ενέργειες του ΓΑΠ με το ΔΝΤ. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Τελικά ο αδελφός του ΓΑΠ είναι πανταχού παρόν!!!!
|
Κάποιοι δεν έχουν ακούσει ποτέ το όνομα του Φρανκ Ζάππα. Ακόμα περισσότεροι δεν έχουν ακούσει ποτέ την μουσική του, και ελάχιστοι γνωρίζουν ότι κάπου στο πρώτο μισό της δεκαετίας του '60 είχε συλληφθεί από την αστυνομία στο στούντιο που διατηρούσε, με την κατηγορία της πορνογραφίας.
Η γέφυρα Ρίου Αντιρρίου κόστισε συνολικά 740 εκ ευρώ ή 252 δισ. δραχμές. Από αυτά:
· Το 10% (74 εκ. ευρώ, ή 25 δισ. δρχ.) το έβαλε η κοινοπραξία που την κατασκεύασε και την εκμεταλλεύεται.
· Το 40% (296 εκ. ευρώ – 101 δισ. δρχ.) είναι η συμμετοχή του δημοσίου, δηλαδή το πληρώσαμε εμείς.
· Το υπόλοιπο 50% (370 εκ. ευρώ – 126 δισ. δρχ.) είναι δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, με κρατικές εγγυήσεις. Που σημαίνει ότι αν στραβώσει η δουλειά, η τράπεζα θα πάρει τα λεφτά της από το κράτος, δηλαδή από εμάς. Αν δεν στραβώσει, θα τα πάρει από τα διόδια, δηλαδή πάλι από εμάς.(σ.σ. Είδες που θα πάει η σύνταξη κι ο μισθός που σου έκοψαν;)
Βάσει των συμφωνημένων, η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα εκμεταλλεύεται τη γέφυρα μέχρι το 2039, δηλαδή επί 35 χρόνια. Από την εκμετάλλευση αυτή, υπολογίζεται ότι θα εισπράξει 1,7 δισ. ευρώ, ή 579 δισ. δραχμές. Αν αφαιρέσει κανείς τα 370 δισ. της τράπεζας, υπολείπονται 209 δισ. για την κοινοπραξία, δηλαδή 8,36 φορές παραπάνω από όσα έβαλε, ή περιθώριο κέρδους 736%.
Δεν είναι κι άσχημα!
Αν το υπολογίσουμε αυτό σε διάστημα 35 χρόνων, προκύπτει εύκολα ότι κάθε χρόνο η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα καθαρίζει περίπου 6 δισ. δηλαδή το ¼ της αρχικής της συμμετοχής στο έργο.
Δηλαδή σε 4 χρόνια θα έχει πάρει τα λεφτά της πίσω και θα της μένουν άλλα 31 χρόνια να εισπράττει.
(σ.σ. ΝΑ ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΑΥΤΟ: Δηλαδή σε 4 χρόνια θα έχει πάρει τα λεφτά της πίσω και θα της μένουν άλλα 31 χρόνια να εισπράττει.)
Αυτού του είδους οι δουλειές, πριν τις βαφτίσουν «υποδειγματικά αναπτυξιακά έργα», τις λέγανε απλώς «αποικιακές». Και ο βασιλεύς Λεοπόλδος, στο Κονγκό, το 1900, με τέτοιους όρους δούλευε.
Γεννάται λοιπόν το ερώτημα πώς μπορεί κάποιος με αρχικό κεφάλαιο 25 δισ. δηλαδή όσο κοστίζει η κατασκευή ενός ολυμπιακού σταδίου μαζί με τις υπερβάσεις (και λίγο παραπάνω από όσα κατηγορείται ο Νεονάκης ότι κέρδισε στο χρηματιστήριο) να βγάλει σε τέσσερα χρόνια τα λεφτά του και εφτά φορές άλλα τόσα στα επόμενα 31 χρόνια. Η απάντηση είναι απλή: πρέπει να βρεις κάποιον να σου βάλει το υπόλοιπο 90% της επένδυσης, χωρίς καμία αξίωση στα κέρδη. Υπάρχει τέτοιος μαλάκας; Ναι, υπάρχει. Ο Έλλην φορολογούμενος, δηλαδή εμείς.
Από πλευράς του Έλληνος φορολογουμένου, η κατάσταση έχει ως εξής:
· 101 δισ. (δηλαδή όσο η κρατική συμμετοχή) πληρώσαμε στη φάση της κατασκευής και
· 579 δισ. (δηλαδή όσα περιμένουν να εισπράξουν στην 35ετία) πληρώνουμε σε διόδια στην φάση της εκμετάλλευσης.
Αυτό σημαίνει ότι πληρώνουμε 680 δισ. για μια γέφυρα που αποδεδειγμένα στοίχισε 252, δηλαδή πληρώνουμε τη γέφυρα 2,7 φορές παραπάνω από το πραγματικό της κόστος. (Σχεδόν τρεις. Από εκεί πρέπει να βγήκε αυτό που λένε «Τρεις Γέφυρες»).
Αυτό το μοντέλο κατασκευής δημοσίων έργων ονομάζεται ΣΔΙΤ- «Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα» και διαφημίζεται ως ο πλέον σύγχρονος και αποτελεσματικός δρόμος για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα.
Αν η γέφυρα είχε κατασκευαστεί με τις οπισθοδρομικές μεθόδους του προηγούμενου αιώνα, θα μας είχε κοστίσει 252 δισ. και θα την είχαμε αποσβέσει με τους ίδιους ρυθμούς σε 15 χρόνια και τρεις μήνες.
Αλλά ακόμα κι αν ο κράτος επέμενε να εισπράττει διόδια επί 35 χρόνια, ώστε να μαζέψει 2,7 φορές την αξία της γέφυρας, έχει κάποια διαφορά να πληρώνεις διόδια στο κράτος και όχι σε κοινοπραξίες εταιρειών. Διότι τα λεφτά που πάνε σε κοινοπραξίες δεν θα τα ξαναδούμε ποτέ, ενώ τα λεφτά που πάνε στο κράτος, όλο και κάποια τρύπα θα μπαλώσουν.
Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος αφελής να αναρωτηθεί γιατί το κράτος, αφού πλήρωσε που πλήρωσε το 40% (296 δισ.) της γέφυρας και δανείστηκε το άλλο 50% (370 δισ.), δεν έδινε και 25 δισ. στην κατασκευάστρια εταιρεία, να φτιάξει τη γέφυρα και να πάει στο καλό, αντί να μας κάθεται 35 χρόνια στο σβέρκο σαν τον Προκρούστη και να εισπράττει διόδια. Αλλά όχι. Διότι τότε η γέφυρα θα ήταν δημόσια επένδυση, πράγμα που γενικώς δεν αρέσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και διότι ως δημόσια επένδυση, θα ξέφευγε διαρκώς από τον προϋπολογισμό και από τα χρονοδιαγράμματα, για να μην πούμε ότι πιθανώς να ήταν και ελαττωματική στην κατασκευή της.
Αυτό πανηγύριζε ο Λαλιώτης όταν έτρεχε λαμπαδηδρόμος πάνω στη γέφυρα με το σορτσάκι και την ολυμπιακή δάδα: ότι μετά από είκοσι χρόνια εξουσίας, βρήκαν έναν τρόπο να φτιάξουνε το έργο χωρίς να φάνε τα λεφτά σε μίζες (πράγμα που δεν καταφέρανε π.χ. με το Κτηματολόγιο) και ο τρόπος αυτός είναι να μας κοστίζει τρεις φορές πάνω από την αξία του, μόνο και μόνο επειδή κάποιος ιδιώτης έβαλε το 10%. Αληθινά υποδειγματικό αναπτυξιακό έργο.
Αλλά το πιο άσχετο απ’ όλα είναι αυτές οι επικλήσεις στον Χαρίλαο Τρικούπη, που οραματίστηκε τη ζεύξη Ρίου Αντιρρίου για να φέρει την ανάπτυξη στη Δυτική Ελλάδα. Διότι ο Χαρίλαος Τρικούπης δεν οραματίστηκε τη ζεύξη για να περνάνε ΙΧ, που άλλωστε τότε δεν υπήρχαν καν. Την οραματίστηκε για να περάσει το τρένο. Και από τη γέφυρα Ρίου Αντιρρίου τρένο δεν περνάει, με συνειδητή πολιτική απόφαση, για να μη μειώνει τα περιθώρια κέρδους της κοινοπραξίας που την εκμεταλλεύεται. (Για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν περνάνε λεωφορεία από την Αττική Οδό).
Υπ’ αυτήν την έννοια, το όραμα του Τρικούπη όχι μόνο δεν υλοποιείται, αλλά καθίσταται ακόμα πιο ανεδαφικό, αφού πλέον για να περάσει τρένο πρέπει να γίνει υποθαλάσσια σήραγγα – νέοι εργολάβοι, νέος δανεισμός, νέες επωφελείς Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα- ή να το περνάνε απέναντι με το φεριμπότ.
Oλ’ αυτά είναι αμφίβολα για τα επόμενα 35 χρόνια, που το πέρασμα βρίσκεται σε ιδιωτικά χέρια, σκληρούς και αποφασισμένους φραγκοφονιάδες, αλλά οι κάτοικοι της υποανάπτυκτης Ηπείρου που περιμένουν το τρένο από την εποχή του Τρικούπη, μπορούν να νιώθουν περήφανοι για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα.
Μετά θα φταίω εγώ εάν σπάσω τις μπάρες…μου; Για το λόγο αυτό ΑΣ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΣΕ ΕΜΠΑΡΓΚΟ ΧΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ...Πείτε ότι ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ...!!!